In Stil Vertrouwen; de creatie van mijn huis voelt als sterven en geboren worden. Kan dat?

P1070807 - KopieGisteren mocht ik een kijkje in de toekomst hebben. Het voelde als een wonder wat er die nacht was gebeurt in mijn huis in verbouwing. Het bleef bij een kijkje want het is een grote puinhoop van bouwvakkers en inrichters terijl de poetsvrouw ook aanwezig is. Ein durcheinander zegt men hier. Van de week vergeleek ik het proces in mij als een geboorte. Om geboren te worden ga je eerst door het geboortekanaal waar, nog, niet zichtbaar is wat na het geboortekanaal zichtbaar zal worden. De laatste loodjes wegen het zwaarste. Het zijn de persweeën waarbij soms al het licht te zien is. Je kunt niet terug. De enige weg is voorwaarts gaan, emoties herkennen maar niet de kans geven om leiding te nemen en vertrouwen in dat wat nu nog onzichtbaar is maar komt. Hoe dicht ligt geboorte bij sterven of is het gelijk aan? Als ik naar het Leven kijk zie ik dit overal in terug. In het leven zijn er zoveel momenten van loslaten of afscheid nemen, kleine beetjes sterven, het oude achtelaten en het nieuwe aangaan. Hoe vaak komen wij dit in ons leven wel niet tegen. Een oneindig proces van beweging. Vallen sterven en geboren worden dan uiteindelijk op dezelfde plek? Onlosmakelijk aan elkaar verbonden? Hoezo valt sterven ons dan zo zwaar en ervaren wij geboorte als een feest……….Wat doen wij dat wij deze beiden zo anders ervaren terwijl ze als Eenheid met elkaar verbonden zijn?

In het creatieproces van mijn huis kom ik de elementen loslaten en vertrouwen continue tegen in al de onverwachtte gebeurtenissen. Dat sterven en geboren worden verweven zijn maakt dat er een soort Stilte is in mij die maakt dat ik Vertrouwen heb in het niet zichtbare…….maar wat komt. In mijn geval op dit moment de gasten aan staande zaterdag. Daarna volgt er weer het volgende moment……